Τι κρύβει το νησάκι απέναντι από την Αρτέμιδα; Η άγνωστη ιστορία του Αγίου Νικολάου
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη από τις δύο βραχονησίδες με το όνομα Κοκκινονήσια, που αναφέρονται ήδη από το 1847 σε βασιλικό διάταγμα, ως μέρος τότε του Δήμου Κρωπίας. Σήμερα, το νησάκι ανήκει διοικητικά στον Δήμο Σπάτων - Αρτέμιδος και απέχει μόλις μισό ναυτικό μίλι από την ακτή, απέναντι από τον οικισμό του Αγίου Νικολάου.
Παρά τη μικρή του έκταση - μόλις 12 στρέμματα - το νησάκι κρύβει μεγάλη ιστορία. Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου χτίστηκε περίπου το 1882 από τον Σπαταναίο Σπυρίδωνα Κουλοχέρη, πάνω στα ερείπια ενός παλαιότερου ναού. Σύμφωνα με την παράδοση, οι πέτρες για την οικοδομή μεταφέρθηκαν με κάρα από την περιοχή Μεσοβάρδα. Το 1920 το ξωκλήσι ανακαινίστηκε από τον Κωνσταντίνο Γεώργα, γαμπρό του πρώτου κτήτορα, και αργότερα δωρίστηκε από την οικογένεια στη Μονή Οσίου Εφραίμ.
Ο Άγιος Νικόλαος που τιμάται στο νησί είναι ο Άγιος Νικόλαος ο εν Βουνένοις, γνωστός και ως Άγιος Νικόλαος ο Νέος. Η μνήμη του εορτάζεται κάθε χρόνο στις 9 Μαΐου, με θεία λειτουργία που τελείται στο νησάκι. Μετά τη λειτουργία, τελείται και μνημόσυνο για τα θύματα ενός τραγικού γεγονότος που σημάδεψε την τοπική κοινωνία: στα μέσα της δεκαετίας του '60, μια υπερφορτωμένη βάρκα αναποδογύρισε κατά την επιστροφή από τον εορτασμό, με αποτέλεσμα να πνιγούν ο ιερέας, καλόγριες και προσκυνητές. Αυτό το τραγικό συμβάν ήταν η αφορμή για την ανέγερση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στη στεριά, στον σημερινό οικισμό που φέρει το όνομά του.
Το πανηγύρι - μνήμες μιας άλλης εποχής
Οι παλιότεροι Σπαταναίοι θυμούνται με νοσταλγία τις εποχές που, ανήμερα της γιορτής, ξεκινούσαν από τα Σπάτα με σούστες (παραδοσιακά κάρα) για να φτάσουν στην ακτή και από εκεί να περάσουν με βάρκες στο νησάκι. Μετά τη λειτουργία, οι εορτασμοί συνεχιζόντουσαν με φαγητό, χορό και τραγούδι. Το πανηγύρι κορυφωνόταν με γλέντι μέχρι αργά, κρατώντας ζωντανές τις παραδόσεις και τους δεσμούς των ανθρώπων με τον τόπο τους.
Ένας φυσικός παράδεισος με αρχαία μυστικά
Το τοπίο στο νησάκι του Αγίου Νικολάου είναι μαγευτικό. Χαμηλή, πυκνή βλάστηση καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του, με αμάραντους, κρίνα της θάλασσας, σχίνα και αρμυρίκια να δίνουν χρώμα και άρωμα. Στα βράχια γύρω από το νησί ζουν ακόμα πολλοί αχινοί, ενώ οι παλιοί ψαράδες θυμούνται πως τη δεκαετία του ’80 έρχονταν από μακριά για να ψαρέψουν εδώ, αφού τα νερά του ήταν γεμάτα με τεράστια λαβράκια και κοπάδια από συναγρίδες.
Σήμερα, η θαλάσσια περιοχή γύρω από το νησάκι είναι αγαπημένος προορισμός για όσους αγαπούν τα θαλάσσια σπορ. Εδώ θα δεις wind surfing, kite surfing και ιστιοπλοΐα, σε οργανωμένες δραστηριότητες που δίνουν ζωή και ενέργεια στο τοπίο. Και για όσους αγαπούν την ιστορία, ανάμεσα στο νησί και το ακρωτήρι Βελάνι έχει εντοπιστεί και αρχαίο ναυάγιο - ένα μυστικό του βυθού που φέρνει το παρελθόν στο φως.
Ανατολικά από το εκκλησάκι διακρίνονται λαξευμένοι τάφοι σε βράχο, πιθανόν από τη νεολιθική εποχή, ενώ στο νότιο άκρο σώζονται ερείπια αρχαίου ναού. Τα διάσπαρτα μεγάλα κεραμίδια και οι δύο όρθιοι κίονες μαρτυρούν ότι εδώ υπήρχε αρχαία λατρευτική δραστηριότητα, την οποία στη συνέχεια «κληρονόμησαν» τα παλαιοχριστιανικά ναΐδρια.
Στο βόρειο άκρο του νησιού, περίπου 150 μέτρα από το ναό, υπάρχει πηγάδι με γλυφό νερό, ένα ακόμα στοιχείο που αποδεικνύει την παλιότερη ανθρώπινη παρουσία στο νησί.
Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στην περιοχή, μην αρκεστείτε να το θαυμάσετε από μακριά. Ρωτήστε τους ντόπιους, πάρτε μια βαρκούλα ή συμμετάσχετε σε κάποιο από τα θαλάσσια tours και ζήστε από κοντά την εμπειρία!
Πηγή: AttikaNet
Σχόλια